Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

Ο Αστακός του Λάνθιμου

Αρχικά, βλέποντας τον Αστακό του Λάνθιμου σε μια πρώτη φάση το θεώρησα κάτι σουρρεαλιστικό που φτάνει τα όρια της υπερβολής, κάτι που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Αργότερα, που το φιλοσόφησα λίγο, κατάλαβα  πως όλα αυτά είναι συμβολισμοί γεγονότων που ισχύουν στις κοινωνίες των ανθρώπων και τις καταδυναστεύουν, αλλοιώνοντας προσωπικότητες.

1.       Όποιος δεν είναι σε σχέση, δε γίνεται αποδεκτός στην πολιτεία.
Προφανώς! Και το έχω ζήσε ι προσωπικά ως σαραντάρης ανύπαντρος. Σε απομονώνουν λόγω διάφορων φοβιών που έχουν:  « ή γκέι θα είναι, ή ψυχοπαθής», «Θα μου ξεμυαλίσει τον άντρα, θα τον πάει στα μπαρ να θυμηθεί τα νιάτα του, τις γκόμενες κλπ και θα τον χάσω»,  «θα την πέσει στη γυναίκα μου» και τόσα άλλα κόμπλεξ που τελικά θέλουν τους παντρεμένους με τους παντρεμένους και τους ανύπαντρους με τους ανύπαντρους.

2.       Το ξενοδοχείο και οι διάφορες μέθοδοι πειθαναγκασμού για να κάνουμε σχέση.
Ο πειθαναγκασμός γίνεται  στην πραγματικότητα είτε με το κήρυγμα και την πλύση εγκεφάλου από μικρό παιδί, ή και με άλλες μεθόδους όπως εκβιασμούς(π.χ. κληρονομιές,  ή να διώξουν απ το σπίτι το παιδί), καταπίεση (κυρίως των κοριτσιών που δεν τα αφήνουν να βγουν και να διασκεδάσουν ελεύθερα), απαγορεύσεις, εμπόδια στην καριέρα ( ο γάμος και τα παιδιά δίνουν μόρια, ο έγγαμος θεωρείται πιο ολοκληρωμένη και ώριμη προσωπικότητα, πιο κατάλληλος για διευθυντής κλπ), κουτσομπολιά, πόλεμο, αλλά και προνόμια ( επιδόματα για γάμο, για παιδιά κλπ, γονικές άδειες κ.α.)

3.       Αλλοίωση της προσωπικότητας για να επιτύχει κάποιος τη σχέση
Βλέπουμε στο έργο, για παράδειγμα, κάποιον να τραυματίζει τη μύτη του προκειμένου να πείσει πως έχει και εκείνος ρινορραγία , όπως και η κοπέλα με την οποία σκοπεύει  να κάνει σχέση. Σκεφτείτε μόνο την περίπτωση ενός γκέι που παντρεύεται γυναίκα, προσποιούμενος ότι είναι καλά μαζί της. Πόση αλλοίωση της προσωπικότητάς του δεν κάνει!  Όμως έτσι εξασφαλίζει την κοινωνική αποδοχή και καταξίωση, δηλαδή την επαναποδοχή του στην πολιτεία, όπως εμφανίζεται στο έργο. Και φυσικά, πολλοί str8 καταπνίγουν πολλές πτυχές του εαυτού τους, προκειμένου να παραμείνει ζωντανός ο γάμος τους. Σκεφτείτε, επίσης, πόσα θυσιάζει κάποιο άτομο που στοχεύει στο χρήμα, γίνεται στρατιώτης , υπακούοντας απόλυτα στα γούστα του/της πλούσιας/πλούσιου για να εξασφαλίσει την εύνοια του/της.
 
4.       Μεταμορφώνεσαι σε ζώο της αρεσκείας σου.
Τελικά, αν δεν τα καταφέρεις, απομονώνεσαι σα να ήσουν ένα ζώο και όχι άνθρωπος. Το είχα ζήσει όταν κάποτε ήμουν στην επαρχία και για να αποφεύγονται κουτσομπολιά, τελικά δεν είχα έναν άνθρωπο να πιώ ένα καφέ! Για μένα, πιο αληθινό είναι ότι ο καθένας σε βλέπει σαν ένα ζώο που προσπαθεί να αποφύγει χωρίς τύψεις και ενδοιασμούς.
 
5.       Οι «Μοναχικοί»
Εύκολα καταλαβαίνει κανείς τη φιλοσοφία και τους κανόνες των «Μοναχικών» του δάσους, αν θυμηθεί τους καλόγερους. Σκεφθείτε με πόσο αυστηρούς κανόνες ζουν, με υποχρεωτική παρθενία . Τι θα γίνει αν ένας καλόγερος ερωτευτεί , «αμαρτήσει» και συλληφθεί επίσημα;  Τα εκκλησιαστικά επιτίμια είναι πολύ βαριά. Αλλά και οι αδέσμευτοι φίλοι μας, συχνά από φθόνο, μας ωθούν να χαλάσουμε τη σχέση μας, ή το γάμο μας, για να μοιάζουμε σε αυτούς, ή για να μην αισθάνονται κατώτεροι και αποτυχημένοι σε σύγκριση με εμάς.


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν εχω δει το συγκεκριμένο έργο αλλά μου κεντρικές την περιέργεια με την ωραία ανάλυση σου.Κυριως γιατί το συγκεκριμένο κομμάτι για την ζωή στην επαρχία το εχω βιώσει.Αναγκαστικα να κάνω μια αποτυχημένη σχέση με κάποιον μονο και μονο για να εχω κάποιες παρέες αλλιώς αισθανόμουν αόρατη.Τραγικες καταστάσεις...Τουλάχιστον στην Αθηνα έχεις περισσότερες επιλογές.

suncitizen είπε...

E, αν το έχεις βιώσει, δες το έργο συμβολικά και όχι κυριολεκτικά και θα δεις πολλές στιγμές από τη δική σου ζωή εκεί...