Θέμα - Σκάνδαλο!

Στις πανελλήνιες φέτος έπεσε ένα θέμα στην "Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον" που προσωπικά με πάγωσε!
Πρόκειται για το 4ο Θέμα, που αν και από πλευράς αλγοριθμικής είναι καλό, από πλευράς παιδαγωγικής είναι επικίνδυνο!!!
Κι αυτό, διότι ουσιαστικά "εξοικιώνει" τα παιδιά - αυριανούς εργαζομένους- με μια εργασιακή κατάσταση που προσπαθούν υποσυνείδητα να τους πείσουν ότι είναι φυσιολογική.
Δείτε το :

Θέμα 4ο

Ξενοδοχειακή επιχείρηση διαθέτει 25 δωμάτια. Τα δωμάτια αριθμούνται από το 1 μέχρι το 25.
Ο συνολικός αριθμός των υπαλλήλων που απασχολούνται ημερησίως στο ξενοδοχείο εξαρτάται
από τα κατειλημμένα δωμάτια και δίνεται από τον παρακάτω πίνακα:

Δηλαδή, περνάνε στα παιδιά το μήνυμα, ότι είναι λίγο - πολύ αυτονόητη η ευέλικτη εργασία!

Η απάντηση μου είναι ότι όταν ένας εργαζόμενος δεν έχει σίγουρη και σταθερή δουλειά, δεν αφοσιώνεται και δεν επενδύει σε αυτή. Την κάνει πάρεργο και είναι με το χέρι στις αγγελίες για να βρει κάτι πιο μόνιμο.

Επίσης, διασκορπίζει την ενέργειά και την προσοχή του σε διάφορες δουλειές και δε μπορεί να οργανωθεί και να λειτουργήσει επαγγελματικά. Είναι αυτό που λέμε άρπα-κόλα.

Ακόμη, αισθάνεται ότι τον εκμεταλλέονται, που σε συνδιασμό με τα λίγα έσοδα από τη δουλειά που κάνει, ωθείται στο να απαξιώνει το επάγγελμά του και πάλι υπάρχει επίπτωση στην παραγωγικότητα.

Ειναι κάτι αντίστοιχο με τις "γρήγορες σπουδές" που θέλανε πολύ γρήγορα να βγάζουν μηχανικούς στην παραγωγή. Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι μηχανικοί αυτοί στερούνταν της κριτικής ικανότητας και πρωτοβουλίας που είχαν οι παραδοσιακοί μηχανικοί πολλών ετών εκπαίδευσης. Με αποτέλεσμα, αν το πρόβλημα ήταν λίγο πιο πολύπλοκο και χρειαζόταν φαντασία στην ανζήτηση των αιτίων και των λύσεων, οι "γρήγοροι" μηχανικοί να είναι απλώς θεατές.

Η ποιότητα, κύριοι managers, απαιτεί χρόνο, κόπο και χρήμα. Τα λοιπά, τα εύκολα, τα πρόχειρα, τα γρήγορα, τα ευέλικτα, οδηγούν στην κατάρρευση και διάλυση και πάντως στη φτωχή ποιότητα, όπως συνεύει με την περίπτωση των golden boys.

Εκλογές - Αποχή - Συνέπειες

Έχω αναφέρει ότι η απαιδευσία των Νεοελλήνων είναι κορυφαία.

Γι αυτό, είναι πολύ χρήσιμο να λέμε ξανά και ξανά τα αυτονόητα, μήπως και πάρει χαμπάρι ο λαός.

Ακούω όλο και πιο συχνά -και μάλιστα επίσημα από γνωστούς δημοσιογράφους- να καλείται ο λαός να απέχει από τις Ευρωεκλογές σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

Θα σας πω, λοιπόν, τι συνέπειες έχει η αποχή από τις εκλογές με μια ιστορία από τα φοιτητικά μου χρόνια.

Τω καιρώ εκείνω, λοιπόν, γινόταν συνέλευση για να αποφασίσουμε την αντίδρασή μας σχετικά με κάποιους νόμους που δε μας άρεσαν.

Όλοι οι "ξύπνιοι" (καλή ώρα) φοιτητές σκέφτηκαν:
- Σιγά μην κάτσουμε τέτοια μέρα να ακούμε τις ηλιθιότητες του καθενός! Πάμε για καφέ!

Και πήγαμε!

Την επομένη πάμε και πάλι στη σχολή μας όπως συνηθίζαμε.
Με έκπληξη διαπιστώνουμε ότι είναι κλειδωμένη και κλειστη!
Κατάληψη!
-Μα ποιος το αποφάσισε;
-Χτες η συνέλευση! Δεν ήσασταν εκεί;

Όχι δεν είμσταν. Ούτε εμείς, ούτε και οι περισσότεροι. Ήμασταν για καφέ, για μπάνιο, για τάβλι.
Ήταν μόνο τα κομματόσκυλα που αποφάσισαν για την τύχη μας με βάση τα συμφέροντα των κομμάτων τους.

Το αποτέλεσμα είναι να χάσουμε το εξάμηνο λόγω της κατάληψης που ψήφισε μια μειοψηφία!

Έτσι και στις εκλογές. Όπως λέει ο ποιητής:

"όταν κοιμάσαι άλλος γράφει ιστορία
και κάποιος παίζει τη δική σου την ψυχή..."

Αν διαφωνείτε με το σύστημα, μην απέχετε! Ψηφιστε κάτι άλλο από τα κόμματα που απορρίπτετε.
Αλλά με την αποχή αφήνετε τα κομματόσκυλα που ψηφίζουν να καθορίζουν τη ζωή και την τύχη σας.

"Δια-βολικοί" Ψιθυρισμοί Νο2... Η απάντηση!

Bloggers εν Κυρίω αγαπητοί και περιπόθητοι!
(Σήμερα θα μηλίσω ώσπερ απο άμβωνος)

Μην πλανάσθε!
Όσο γλυκός, όσο θελκτικός, όσο θετικός, όσο λυτρωτικός, όσο αποτελεσματικός, όσο σωστός, πρακτικός και προφανής κι ακούγεται ο "διαβολικός" λόγος, δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα, που το μόνο που θα σας αφήσει "ανα χείρας" "εν κατακλείδι"είναι στάχτες και καπνό!

Ας πάρουμε τις περιπτώσεις μία-μία!
Εν αρχή ο ερωτιάρης, που είναι "ικανός" και αποτελεσματικός άντρας. Τω όντι! Πλην όμως, αγαπητοί bloggers, η αλήθεια είναι ότι ο ερωτιάρης, ή χιδαϊστί γκομενιάρης, έχει να διαχειριστεί τόσες πολλές παράλληλες σχέσεις, που τελικά καταντάει αδύνατο. Φανερώνεται, ξεσηκώνονται αντιδράσεις, χάνει την αγάπη όλων των ερωτικών του συντρόφων και άντε πάλι απ' την αρχή.
Με άλλα λόγια, όσοι δεν θέτουν συγκεκριμένους στόχους και δεν εργάζονται αταλάντευτα για την επιτυχία τους, σκορπίζουν την ενέργεια και δύναμή τους ασκόπως και τελικά δεν πετυχαίνουν τίποτα.
Χώρια, βέβαια, το τι ασθένειες μπορεί να κολήσει ο "γκομενιάρης" και σε τι περιπέτειες θα βάλει την υγεία του.
Και αν είναι παντρεμένος; Ε, τότε θα χάσει επιπλέον οριστικά την οικογένειά του και θα πληρώνει και διατροφή, άσχετα από το καινούριο σπίτι που πρέπει να βρεί και να εξοπλίσει για τον ίδιο...

Ας πιάσουμε τώρα τους "έξυπνους και ικανούς" της παραοικονομίας!
Καθηγητές, υδραυλικούς, μαγαζάτορες, κομμωτές, γιατρούς, ηλεκτρολογους και λοιπούς.
Εν αρχή, πράγματι, πλουτίζουν! Καταφέρονουν να αποκτήσουν πράγματα που άλλοι δε θα τα έχουν ούτε μετά απο πολλά χρόνια δουλειάς.
Το τι γίνεται, όμως, σε ένα κράτος που δεν εισπράτει φυσιολογικά τους φόρους το βιώνετε καθημερινα όλο και πιο πολύ όσο περνάει ο καιρός. Αρχίζει η έμμεση φορολογία "επι δικαίων και αδίκων!" Ποτά, τσιγάρα, διόδια, βενζίνη, κινητό, ΕΤΑΚ, κληρονομιές κλπ.
Επιπλέον, ένα κράτος χωρίς λεφτά, δανείζεται συνεχώς, υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών του. Ακόμα, οι υπηρεσίες που παρέχει (υγεία,παιδεία, συγκοινωνίες, υποδομές γενικά) είναι πολύ κακής ποιότητας με τραγικές συνέπειες για όλους.
Χώρια του ότι ο εύκολος πλουτισμός της παραοικονομίας, οδηγεί τους δράστες σε απληστία με εκληματικές διαστάσεις.
Πολλοί λένε ότι αν δε δώσεις φακελάκι, μπορεί και να πεθάνεις στα νοσοκομεία. Αν ζητήσεις απόδειξη κανένας μάστορας δεν έρχεται να σου κάνει τη δουλειά που έχεις ανάγκη κλπ.
Με δυο λόγια, με την παραοικονομία το κράτος καταρρέει! Γίνεται ασταθές, προβληματικό και ανίκανο.
Τέλος, με τις καταπατήσεις γίνεται καταστροφή του περιβάλλοντος (τις συνέπειες τις έχετε ακούσει χίλιες φορές), αλλά και της πόλης! Κι αυτό, γιατί είναι πολύ γνωστές οι περιπτώσεις πλημμυρών λόγω μπαζομένων ρεμάτων και σπιτιών που έχουν χτιστεί πάνω σε αυτά. Έτσι, λοιπόν, ο "ικανός και διορατικός" καταπατητής, γίνεται αιτία καταστροφής της ίδιας του της περιουσίας, της υγείας, αλλά και πολλών άλλων.

Και πάνω που τα σκεφτόμουν όλα αυτά το βράδυ στο σκοτεινό δωμάτιο μπροτά από το PC,
δυο πύρινα μάτια σπιθισαν κι ένα αβυσσαλέο γέλιο ακούστηκε που σε κάνει να χάνεις τον κόσμο απο τον τρόμο.
Κι ύστερα, πάλι εκείνη η ανατριχιαστική φωνή πανηγύρισε:

- Μην αγχώνεσαι Suncitizen! Αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ! Συμβιβάσου κι εσύ για να επιβιώσεις!

Τραβάω, λοιπόν, κι εγώ από το συρτάρι τον αγιασμό, ξεβιδώνω το μπουκάλι γρήγορα και ραντίζω προς εκεί που φαίνονταν τα πύρινα μάτια, φωνάζοντας:

- Ε, πάρτο να μη στο χρωστάω!

Αμέσως, ένα ουρλιαχτό συντάραξε ολόκληρο το σπίτι! Τόσο δυνατό που θα ορκιζόσουν ότι δεν έμεινε κανένα γυαλικό όρθιο. Τα πύρινα μάτια μετατράπηκαν σε εκτυφλωτικό κεραυνό και το δαιμονικό πνεύμα εξαφανίστηκε στο σκοτάδι, αφήνοντας ξωπισω του ένα κρότο όπως αυτό της βροντής !

:)))

Αυτά και μένω
Ο πάσης bloggoσφαιρας
Suncitizen