Δευτέρα 23 Ιουνίου 2008

Η ομοφυλοφιλία είναι επιλογή;

Πολλές φορές έχω ακούσει να λέγεται το εξής:

"Η ομοφυλοφιλία είναι επιλογή του, τη σεβόμαστε..."
Μάλιστα, οι κάθε λογής συντηριτικοί κατηγορούν τους γκέι για το ότι επιλέγουν σεξουαλική ζωή ενάντια στις αξίες της οικογένειας, της θρησκείας, της ηθικής κλπ...

Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάτι δε μου πάει σε αυτή την τόσο συνηθισμένη ατάκα.

Κι αυτό, γιατί η σεξουαλική προτίμηση έχει να κάνει με ένα άλλο θεμελιώδες ερώτημα:
" Τι μου αρέσει;"

Κι εδώ θέτω ένα άλλο ερώτημα:
¨Μπορώ να έχω επιλογή στο τι μου αρέσει;"
ή αλλιώς:
"Επιλέγω τι μου αρέσει; Ή απλά επιλέγω αυτό που μου αρέσει;"




Μπερδευτήκατε;

Κακώς! Το πράγμα είναι απλό! Μου αρέσει το τζατζίκι! Τρώω τζατζίκι επειδή μου αρέσει.
Άλλα δεν επιλέγω να μου αρέσει το τζατζίκι... Απλά μου αρέσει, χωρίς να ξέρω το γιατί και χωρίς καν να το σκέφτομαι. Το βλέπω, το μυρίζω, το γεύομαι και μου αρέσει. Αλλά δεν κάνω απολύτως καμία επιλογή στο αν θα μου αρέσει! Απλά μου αρέσει!


Βλέπω, λοιπόν, και ένα άντρα και με εξιτάρει! Δεν κάθομαι να κάνω λογικούς συνειρμούς και επιχειρηματολογία. Απλά με εξιτάρει. Βλέπω, ομοίως και μια γυναίκα και παρατηρώ ότι μου είναι ερωτικά αδιάφορη. Το μάτι μου πάει αλλού. Δε με αφορά το θέμα. Πάλι δε μπαίνω σε καμιά λογική διαδικασία να σκεφτώ αν θα πρέπει να μου αρέσει ή όχι.


Για να μιλήσουμε ,όμως, για επιλογή, υποτίθεται ότι πρέπει να έχουμε τουλάχιστον δύο ισοπίθανα και υλοποιίσιμα σενάρια από τα οποία θα επιλέξουμε το καλύτερο με βάση κάποια κριτήρια.

Είναι, όμως, ισοδύναμη η έλξη που αισθάνεται ο γκέι από το αντρικό και το γυναικείο κορμί; Είναι ισοπίθανο το να κάνει επιτυχή σχέση με άντρα και με γυναίκα ο γκέι;
Κατά τη γνώμη μου, όχι μόνο αυτό δεν είναι ισοπίθανο, αλλά κρίνοντας εξ ιδίων αλλά και από την πλειοψηφία των γκέι που γνώρισα ως τώρα, η σχέση ενός γκέι με γυναίκα θα γίνει επειδή το επιβάλλουν κοινωνικοί λόγοι και ο γκέι θα καταπιέσει (ως πότε αραγε;) την πραγματική του επιθυμία.

Στις περισσότερες, μάλιστα, των περιπτώσεων, οι γκέι δε λειτουργούν καν με γυναίκες, ή λειτουργούν σπάνια και για να " κανουν το καθήκον τους¨.


Με βάση, λοιπόν, τα παραπάνω, βλέπετε να υπάρχουν επιλογές; Εγώ, πάντως, βλέπω μονόδρομο. Κι αλίμονο στους υποκριτές. Κάποια στιγμή οι φούσκες σκάνε! Κι όταν σκάνε παίρνουν πολλά κεφάλιααα πολλά κεφάλιααα πολλά κεφάλιααα, που θα έλεγε και ο Χρόνης Εξαρχάκος στη "Γκαρσονιέρα για δέκα" :)

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

GAY VS GAY



Αν ερευνήσει κανείς, θα δεί πάμπολλα παραδείγματα όπου οι υπο διωγμό μειοψηφίες αντί να συσπειρωθούν και να πολεμίσουν τους εχθρούς τους προκειμένου να επιβιώσουν, κατακερματίζονται σε μικρες ομάδες αλληλοσπαρασσόμενες. Αμέσως όταν τα λέω αυτά μού 'ρχεται στο μυαλό η περίπτωση των κομμουνιστών, λογουχάρη. Δείτε πόσα παρακλάδια κομμουνιστικών ομάδων υπάρχουν και θα καταλάβετε τι λέω... Ύστερα, θυμάμαι την περίπτωση των παλαιοημερολογητών στην Ελλάδα. Αυξεντιακοί, Ματθαιικοί, Γεροντιακοί, του Κυπριανού και λοιπά... Το ίδιο θα διαπιστώσει όποιος ασχοληθεί με την κατάσταση της ετοιμοθάνατης Πόλης λίγο πριν την άλωση. Οι Βυζαντινοί αντί να συσπειρωθούνκαι να τα δώσουν όλα για όλα ενάντια στον κοινό εχθρό, χωρίστηκαν σε ενωτικούς και ανθενωτικούς που μισούντο μέχρι θανάτου.


Άλλο ένα αντίστοιχο παράδειγμα είναι αυτό των παλαιστινίων που κατάφεραν να μάχονται μεταξύ τους άλλοι με τη Φατάχ και άλλοι με τη Χαμάς...


Στα δικά μας τώρα... Υπάρχει λέει "πόλεμος" μεταξύ αρρενωπών και θηλυπρεπών ομοφυλόφιλων... Όι αρρενωποί κατηγορούν τους θηλυπρεπείς ότι τους εκθέτουν και φταίνε αυτοί που η καινωνία απεχθάνεται τους gay! Οι θηλυπρεπείς κατηγορούν τους αρρενωπούς ότι είναι υποκριτές και ρατιστές!


Μάλιστα, τελευταία επιτέθηκαν και σε μένα για αυτά που έγραψα στο blog μου. Λένε ότι αυτά που λέω είναι ρατσιτικά! Ότι κυρήσσω το μίσος ανάμεσα στους γκέι και ότι διασπώ τον αγώνα που κάνουν για να κατοχυρωθεί ο γκέι γάμος! Λένε ότι θέλω να βάλω τους gay σε ένα συγκεκριμένο καλούπι. Να έχουν συγκεκριμένη συμπεριφορά και εμφάνιση...



Η θέση μου είναι ξεκάθαρη! Κάθε προσωπικότητα είναι σεβαστή και πρέπει να εκφράζεται ελεύθερα. Από κει και πέρα, όμως, σε μία δημοκρατική κοινωνία θα επικρατήσουν τα λογικά επιχειρήματα μέσα από ένα σοβαρό διάλογο . Αυτά πρέπει να προβάλουμε και όχι κραυγές , ακρότητες και γελοιότητες. Δεν ασχολήθηκα με θηλυπρπείς και αρρενωπούς. Σε κάθε περίπτωση πιστεύω ότι σε διωκόμενες μειοψηφίες όπως οι γκέι η διάσπαση φέρνει την αποδυνάμωση και τη συντριβή από την εχθρική πλειοψηφία.


To ΄μήνυμά που θέλω να περάσω από αυτό το blog είναι ένα και μόνο! ΠΑΙΔΕΙΑ! ΠΑΙΔΕΙΑ! ΠΑΙΔΕΙΑ! Χωρίς αυτήν η ζωή μας πάει χαμένη. Ούτε η νόμοι θα μας σώσουν, ούτε Ε.Ε. που σε λίγο θε επιβάλει στην Ελλάδα να σέβεται τους gay, ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι δικηγόροι, ούτε και κανείς αν είμαστε απαίδευτοι και ακαλιέργητοι!


Αλήθεια, από του χρόνου άκουσα ότι η σεξουαλική παιδεία θα μπει υποχρεωτικά στα σχολεία! Ασχολήθηκε καμία gay κοινότητα να μάθει τι θα λέγεται στα παιδιά για τους gay;