Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
Δε φτάνει απλά να διαμαρτυρόμαστε και να καταστρέφουμε ένα σάπιο σύστημα. Είναι καιρός να προτείνουμε και βιώσιμες λύσεις. Αλλά αυτό θέλει πολλή δουλειά.
Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008
Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, λοιπόν, ότι ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος, θα αναζητούσε τη σιγουριά του Δημοσίου, σε μια τέτοια οικονομική θύελλα.
Παρόλα, όμως, αυτά η αποχή στο τεστ δεξιοτήτων ξεπέρασε το 40% !!!
Μπορεί κάποιος να φανταστεί καποιους λόγους; Διότι εμένα το μυαλό μου έχει σταματήσει.
Αρχίζω να πιστεύω ότι η φτώχεια, η ανεργία , τα κλάματα και οι φωνές είναι παραμύθια.
Ένας που πεινάει είναι αδύνατο να αδιαφορεί έτσι μπροστά σε τέτοιες ευκαιρίες...
Για πείτε κι εσείς μερικές ιδέες ρε παιδάκια...
Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008
Ποίημα για Έλληνες gay...
που όλο ψάχνουν την αγάπη
που 'ναι μία αυταπάτη
γιατί αναζητούν for ever
το καλύτερο κρεβάτι.
"Εγώ δεν κοιτάζω σώμα!"
λέει ο Έλληνας ο gay
"Ούτε fit Ούτε και muscles,
ούτε bulges,ούτε πέη!"
"Μόνο το μυαλό κοιτάζω!
Και διαφέρω από τους άλλους!"
Όμως άμα δε δει φέτες,
έχει πάρει χίλιους άλλους...
"Μεσ' στο bar ψάχνω για σχέση
και στο net μονάχα sex
Κι άμα τίποτα δεν κάτσει
Θα τη βρούμε με τον ex"
"Τώρα ψάχνω μόνο σχέση
κι ένα στην αγάπη maitre,
ομως όλα θα κριθούνε
στα δικά σου centimetre"
"έχω ερωτευτεί το πνεύμα
και το μαγικό σου νού
όμως για να κάνω νεύμα,
δείξε και φωτό πουλιού!"
Ειλικρινώς δικός σας
suncitizen
Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008
Ότι δεν είμαστε Θεοί, ούτε υπερμηχανές παραγωγής υπερκερδών. Είμαστε απλά άνθρωποι και πρέπει να θυμηθούμε τις αξίες που μας αρμόζουν.
Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008
Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008
Οι γυναίκες ζητούν πια διαζύγιο και ένας στους τέσσερις γάμους διαλύεται
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Ζωή Λιάκα zliaka@dolnet.gr
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008
«Και τα δύο φύλα έχουν χάσει τον ρόλο τους. Οι άντρες έχουν πάψει να έχουν τον πρωταρχικό ρόλο στη λύση των οικονομικών του σπιτιού, αφού οι γυναίκες συνεισφέρουν τα ίδια στις περισσότερες περιπτώσεις. Γιατί να μείνει μια γυναίκα σε έναν προβληματικό γάμο αν μπορεί να ζήσει καλύτερα μόνη της;». Η κ. Άννα Κωνσταντίνου, ιδιωτική υπάλληλος, 45 ετών, είναι μητέρα δύο παιδιών και διαζευγμένη. Δίνοντας τη δική της ερμηνεία στην αύξηση των διαζυγίων τον τελευταίο χρόνο στην Ελλάδα λέει: «Οι γυναίκες είναι γνωστό ότι από τη στιγμή που βγήκαμε στην παραγωγή και ανεξαρτητοποιηθήκαμε οικονομικά αρχίσαμε να διεκδικούμε περισσότερα για τον εαυτό μας. Σήμερα απαιτούμε περισσότερα
«ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ»
«Οι γυναίκες από τη στιγμή που ανεξαρτητοποιηθήκαμε οικονομικά αρχίσαμε να διεκδικούμε περισσότερα» για μας μέσα σε έναν γάμο αφού εργαζόμαστε όχι μόνο έξω αλλά και μέσα στο σπίτι. Οι περισσότερες γυναίκες, αν και εργαζόμενες σκληρά, κουβαλούν και το επιπλέον φορτίο της φροντίδας του νοικοκυριού». Σημειώνει ότι αφοσιώθηκε στα παιδιά της και για τον λόγο αυτό, όπως λέει, σταμάτησε να δουλεύει. «Βγήκα πάλι στην αγορά εργασίας όταν τα παιδιά πήγαν σχολείο. Τώρα σκέφτομαι ότι τα προβλήματα στον γάμο μου ξεκίνησαν όταν άρχισα να δουλεύω. Ίσως τότε αισθάνθηκα πιο δυνατή και ανεξάρτητη και διεκδίκησα περισσότερα. Δεν ξέρω όμως αν υπήρχε ισορροπία ανάμεσα στις απαιτήσεις και στις “παροχές” μου. Δεν είμαι σίγουρη ότι έδινα και δεν απαιτούσα μόνο. Όταν είσαι μέσα στο πρόβλημα, όταν το αντιμετωπίζεις, είναι δύσκολο να βλέπεις την πραγματική διάστασή του. Το σίγουρο είναι ότι ένας γάμος “απαιτεί” δύο, όπως και ένα διαζύγιο». Σύμφωνα με την έρευνα που έκανε το Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, υπολογίζεται ότι στις ημέρες μας 1 στους 4 γάμους καταλήγει σε διαζύγιο. Η αύξηση του ποσοστού των διαζυγίων είναι μεγάλη, αν αναλογιστεί κανείς ότι στη δεκαετία του ΄80 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 1 στους 10 γάμους. Επιπλέον, υπολογίζεται ότι το 2010 περίπου 1 στους 2 γάμους θα οδηγείται σε διαζύγιο. Η πρώτη κρίση Η κρίσιμη περίοδος για τους περισσότερους γάμους είναι όταν το ζευγάρι φτάνει στην ηλικία μεταξύ 40 και 50, οπότε έρχεται η πρώτη κρίση της μέσης ηλικίας: «Τι έκανα, τι δεν έκανα στη ζωή μου» και ο προβληματισμός «τι κάνω από εδώ και πέρα». Το 66% των διαζυγίων γίνονται πράξη σε αυτή την ηλικία, όταν έχουν μεγαλώσει λίγο τα παιδιά και θεωρητικά θα μπορούσαν να χαρούν πια τη ζωή τους ως ζευγάρι. Η έξοδος των παιδιών από το σπίτι είναι συχνά σημαντική αφορμή για την κρίση της συζυγικής σχέσης. «Σήμερα ούτε ο γάμος ούτε το διαζύγιο έχει τόση βαρύτητα. Εάν η απόφαση για διαζύγιο είναι συνειδητή και λαμβάνεται ύστερα από ειλικρινή σκέψη για τις προσωπικές ανάγκες του καθενός, τότε η ζωή μετά είναι πολύ καλή» λέει η Αθανασία Λιάσκου, ιδιωτική υπάλληλος, 41 ετών, διαζευγμένη εδώ και πέντε χρόνια
Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2008
Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008
Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008
Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008
Ας το έχουμε, λοιπόν, υπόψη μας αυτό για οποιαδήποτε ιδιαιτερότητα μας συμβαίνει στη ζωή. Ας τη χρησιμοποιήσουμε με το σωστό τρόπο και ας πάρουμε ό,τι περισσότερο μπορούμε απο αυτή. Το να είμαστε gay είναι μια ιδιαιτερότητα! Πολλοί θα μας αποθαρρύνουν, πολλοί θα μας καταδικάσουν, αρκετοί θα μας επιτεθούν, θα προσπαθήσουν να μας κάνουν να παραιτηθούμε, να αισθανθούμε κατώτεροι, βρώμικοι, ανήθικοι, άχρηστοι, τιποτένιοι, μόνο και μόνο γι αυτή μας την ιδιαιτερότητα... Όπως ακριβώς και οι παραδοσιακοί δάκαλοι θα έκαναν στο μικρό Φέλπς...
Αλλά ας τον έχουμε ως υπόδειγμα το μεγάλο αυτό αθλητή, για να θυμόμαστε ότι κάθε κατάρα μπορεί να γίνει ευλογία με σωστό προγραμματισμό! Η θετική σκέψη, η αυτογνωσία και ο αγώνας, είναι τα μόνα μέσα για την -ενίοτε και εντυπωσιακή- επιτυχία μας
Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008
Όμως προκύπτει μία προφανής ερώτηση! Γιατί από το 1977;
Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008
Σκέψεις για τη χριστιανική θεώρηση της ομοφυλοφιλίας Νο 2
Είπαμε, οι θρησκόληπτοι έχουν πρόβλημα με το σεξ. Εκεί αρχίζουν κι εκεί τελειώνουν όλα... Δεν κάνεις σεξ; Είσαι άγιος και σε προσκυνούν κι ας έχεις αρπάξει τη μισή Ελλάδα. Κάνεις σεξ; Πρόδωσες το Θεό είσαι αμαρτωλός, βρώμικος, μηδαμινός και έχεις την κόλαση δεδομένη.
Κάποιοι ψυχραιμότεροι τους επαναφέρουν στην τάξη, τους υπενθυμίζουν ένα άλλο ρητό "Ο Θεός αγάπη εστι " κλπ και αφού καλμάροουν λίγο, βγάζουν από το κουτάκι της μνήμης τους ένα άλλο γνωμικό και το πετάνε έτοιμο προς κατανάλωση :
Όταν, λοιπόν, κάποιος υποστηρίζει ότι αγαπά έναν ομοφυλόφιλο, αλλά χωρίς την ομοφυλοφιλία του, σημαίνει ότι αγαπά ένα άλλο πρόσωπο που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, μια άλλη προσωπικότητα, μια ουτοπία! Επομένως, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν αγαπά τον ομοφυλόφιλο. Ή αγαπάς ένα άνθρωπο όπως είναι , γι αυτό που είναι, μέ όλα τα προτερήματα και ελαττώματα που έχει η προσωπικότητά του, ή δεν τον αγαπάς. Τόσο απλό!
Βέβαια, αν πουν ότι δε δέχονται τους ομοφυλόφιλους και τους απαγορεύουν να έρθουν στην εκκλησία κλπ, θα ακουστεί ρατσιστικό, φασιστικό, οπότε θα έχουν αντιδράσεις από την κοινωνία. Επιπλέον, συχνά-πυκνά βγαίνουν καταγγελίες για περιστατικά ομοφυλοφιλίας στον ίδιο τον κληρο... Οπότε εκεί μπαίνει η δικηγορία... Aποδεχόμαστε, αλλά δε δεχόμαστε κιόλας... και τελικά καταλήγουμε στην πιο πάνω ατάκα. Όμως, στην ουσία, αυτό που εισπράτει τελικά ένας ομοφυλόφιλος στην εκκλησία, είναι το μίσος των "αδελφών" του των χριστιανών και μόνο. Την απέχθεια το σίχαμα και την απόρριψη των μελών της εκκλησίας που θα τον ψυχράνουν και θα τον απομακρύνουν από το Χριστό. Αυτή είναι η ουσία, πέρα από ρητορικά, δικηγορίστικα τερτίπια....
Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008
Αυτό το είπε ο Απόστολος , αυτός ήταν φωτισμένος, τέλος! Άρα όποιος είναι ομοφυλόφιλος υπάρχει απλά για να πάει την κόλαση, εφόσον δε μετανοήσει (και τι θα πει να μετανοήσει; Να του αρέσουν ξαφνικά οι γυναίκες; Ή να του αρέσουν πάλι οι άντρες αλλά να το κρύβει; - ερώτημα του ιστολόγου....)
Βέβαια, το ολόκληρο απόσπασμα από την επιστολή είναι το εξής:
"μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι."
Αν, όμως, πάρετε αυτό το απόσπασμα και το ερμηνεύσετε κατά γράμμα, όπως το κάνουν οι άνθρωποι της εκκλησίας για τους gay ,θα δείτε ότι ΚΑΝΕΙΣ άνθρωπος δε γλυτώνει την κόλαση...
Ειδωλολάτραι ...
Αν και αυτό ήταν πιο επίκαιρο την εποχή του Παύλου, ωστόσο, σήμερα υπάρχουν ακόμη λαοί πρωτόγονοι και μη, που λατρεύουν είδωλα (π.χ. κοντά ένα δισ Ινδοί)... Πάνε αυτοί.
(Σ.Σ. κάπου αλλού ο Παύλος λέει οτι η πλεονεξία είναι ειδωλολατρία, αλλά έτσι κι αλλιώς ΚΑΙ οι πλεονέκτες δε γλυτώνουν όπως θα δούμε παρακάτω...
Μοιχοί....
Μη βιάζεστε να πείτε ότι δε σας αφορα, επειδή δεν απατήσατε τη γυναίκα σας και να χαρείτε! Αν θυμάστε, ο Χριστός έδωσε τον ορισμό της μοιχείας ως εξής: «πάς ό βλέπων γυναίκα προς τό έπιθυμήσαι αυτήν ήδη έμοίχευσεν αυτήν έν τή καρδία αύτοΰ» (Ματθ. ε', 28). Άρα από το παιδί που μπαίνει στην εφηβεία και βλέπει τσόντες ώς και το γέρο 100 χρονών που "αμαρτάνει" με το μυαλό , ΌΛΟΙ έχουν διαπράξει μοιχεία, άρα ΌΛΟΙ κόλαση μαζί με τους βδελυρούς gay!
Πλεονέκται...
Πλεονέκτης είνα αυτός που ζητάει περισσότερα από όσα του αναλογούν. Ποιός, όμως, ορίζει τι αναλογεί στον καθένα; Ο Θεός, φυσικά! Και τί έχει πει ο Θεός σχετικά με αυτό; Μα "τον άρτον ημών τον επιούσιον δως ημίν ΣΗΜΕΡΟΝ" και "ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά. Δια τούτο λέγω υμίν, μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τι φάγητε και τι πίητε, μηδέ τω σώματι υμών τι ενδύσησθε, ουχί η ψυχή πλείον εστί της τροφής και το σώμα του ενδύματος; Εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι ου σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο πατήρ υμών ο ουράνιος τρέφει αυτά. Ουχ υμείς μάλλον διαφέρετε αυτών; Τις δε εξ υμών μεριμνών δύναται προσθείναι επί την ηλικίαν αυτού πήχυν ένα; Και περί ενδύματος τι μεριμνάτε; καταμάθετε τα κρίνα του αγρού πως αυξάνει. ου κοπιά ουδέ νήθει. Λέγω δε υμίν ότι ουδέ Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού περιεβάλετο ως εν τούτων." καθώς και "Μη ουν μεριμνήσετε εις την αύριον, η γαρ αύριον μεριμνήσει τα εαυτής, αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής" .
Κοντολογίς, αν προγραμματίζεις και μαζεύεις αγαθά για περισσότερο από μία μέρα, τότε είσαι πλεονέκτης και πας ΚΑΙ εσύ στην ίδια κόλαση που θα πάνε και οι "Αρσενοκοίται" τους οποίους τόσο σιχαίνεσαι.... Που θα πει ότι οι άνθρωποι που έχουν σπίτια ,εξωχικά, πατρικά στα χωριά,καταθέσεις στις τράπεζες, απέραντα ακίνητα μονών, ομόλογα, μετοχές, κλπ και αγωνίζονται μια ζωή για "κινητά κι ακίνη και βίλες κι αυτοκίνη" που θα έλεγε και η Πρωτοψάλτη, δηλαδή όλος ο σύγχρονος και παλαιότερος κόσμος, πάει κόλαση...
Και επειδή θα κουραστείτε να διαβάζετε αφήνω τους κλέφτες (βάλε κι αυτούς που κλέβουν την εφορία παντιοτρόπως) και τους μέθυσους και τους πόρνους (αν δεχθούμε ότι προγαμιαίες σχέσεις = πορνεία, καήκαμε...) πάω στους λοίδορους
Αλήθεια ποιος είναι αυτός που δεν κακολόγησε και εξακολουθεί να κακολογεί , να κατακρίνει, να μιλά άσχημα για συνανθρώπους του; Από τη γριούλα της γειτονιάς που κουτσομπολεύει, την πεθερά, τη νύφη, τους εχθρούς και φίλους μας, ως και τους υπαλλήλους μιας εταιρίας, τους ανταγωνιστές, τους πολιτικούς κλπ όλοι λοιδορούν (=κακολογούν). Άρα και πάλι ΌΛΟΙ κόλαση . Ας μην ξεχνάμε και τη λοιδορία των χριστιανών κατά των gay και με πόσο μίσος και απέχθεια μιλάνε γι αυτούς...
Αχ οι καημένοι οι άρπαγες...Πόσο παρεξηγημένοι είναι! Αν είμαι αρπαγας πχ επειδή αδικώ τους εργαζόμενους (απλήρωτες υπερωρίες και εξαιρέσιμα, μισθοί πείνας, οικονομία σε θέματα ασφάλειας, καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων, ή παίζω παιχνίδια με τις ασφαλιστικές αδιαφορώντας για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα του προσωπικού μου κλπ), γίνομαι πλούσιος και σπάνε οι μέσες και λέγομαι VIP και έχω ειδικές θέσεις σε πλοία, αεροπλάνα, μένω σε σουίτες κλπ
Αν είμαι άρπαγας στην πολιτική και πατάω επι πτωμάτων, κρεμάω τους ευεργέτες και συνεργάτες μου, γίνομαι συχνά αρχηγός , πρόεδρος και βασιλιάς και ό,τι τραβάει η ψυχάρα μου.
Αν είμαι Άρπαγας επειδη κατακτώ ξένους τόπους και υποδουλώνω λαούς και εκμεταλλεύομαι τους φυσικούς τους πόρους, τότε λέγομαι ήρωας, μέγα τέκνο της πατρίδος, μορφή πολιτική και στρατηγηκή, ενίοτε δε και εκπολιτιστής, εκδημοκρατιστής ,απελευθερωτής και τα ρέστα... Μάταια, όμως, διότι είμαι απλώς ένας Άρπαξ και θα καταλήξω κι εγώ στην κόλαση όπου θα καίγομαι αντάμα με τους κίναιδους που τόσο απεχθανόμουν όσο ζούσα...
Δεν ήρθα για να κρίνω το χριστιανισμό εδώ. Δε θα κρίνω αν αυτά που λέγονται είναι λάθος ή σωστά. Αυτό είναι θέμα πίστης. Θεός είναι, εξάλλου, ό,τι θέλει κάνει και λέει. Όμως, θα καυτηριάσω το ρατσισμό και την υποκρισία των θρησκόληπτων που θυμούνται την επιστολή του Πάυλου ΜΟΝΟ και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τους gay. Για τους άλλους, που όπως είδατε είναι όλοι, δε λένε κουβέντα! Κανείς ποτέ δεν είδα να αναφέρει αυτό το απόσπασμα ούτε για τους πλεονέκτες, ούτε για τους άρπαγες, ούτε για τους κλέφτες, ούτε για τους μπεκρήδες, ούτε για τους κουτσομπόληδες ,ούτε για κανέναν άλλο πέρα από τους gay. Γιατί; Μα διότι οι gay είναι μια μειοψηφία άνευ σημασίας που δεν τους ενδιαφέρει η δυστυχία της, ο εξαφάνισή της και η καταστροφή της.
Πάντως, διαβάζοντας όλα τα παραπάνω, θέλω να πιστεύω πως καταλάβατε ότι ο Χριστός (και ο Αποστολος...) είχαν οραματιστεί μια εντελώς διαφορετική κοινωνία από τη σημερινή χριστιανική ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ σε οικονομικό επιπεδο! Γιατί - μη γελιόμαστε- από εκεί ξεκινούν όλα. Είναι εύκολο να αποδειχθείς καλός χριστιανός κυνηγώντας τους gay αλλα δύσκολο να αποδειχθείς κακός χριστιανός επειδή ουσιαστικά λατρεύεις το χρήμα και σε αυτό ελπίζεις και γι αυτό αγωνίζεσαι...Δευτέρα 23 Ιουνίου 2008
Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008
To ΄μήνυμά που θέλω να περάσω από αυτό το blog είναι ένα και μόνο! ΠΑΙΔΕΙΑ! ΠΑΙΔΕΙΑ! ΠΑΙΔΕΙΑ! Χωρίς αυτήν η ζωή μας πάει χαμένη. Ούτε η νόμοι θα μας σώσουν, ούτε Ε.Ε. που σε λίγο θε επιβάλει στην Ελλάδα να σέβεται τους gay, ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι δικηγόροι, ούτε και κανείς αν είμαστε απαίδευτοι και ακαλιέργητοι!
Αλήθεια, από του χρόνου άκουσα ότι η σεξουαλική παιδεία θα μπει υποχρεωτικά στα σχολεία! Ασχολήθηκε καμία gay κοινότητα να μάθει τι θα λέγεται στα παιδιά για τους gay;
Τετάρτη 14 Μαΐου 2008
Πολύς λόγος έγινε τελευταία για το δικαίωμα των ομοφυλόφιλων να έχουν τα προνόμοια που έχει ένας παντρεμένος ετεροφυλόφιλος... Μιλάμε, φυσικά, για το περίφημο συμβόλαιο ελεύθερης συμβίωσης. Αμέσως, ξεσηκώθηκαν οι κήνσορες της ηθικής, έβγαλαν πύρινους λόγους και τελικώς κατάφεραν να παγώσουν τη διαδικασία.... Αντιδράσεις υπερ του στμφώνου υπήρξαν ελάχιστες και για την τιμή των όπλων μόνο.
Πριν αρχίσουμε να κατηγορούμε θεούς και δαίμονες, θα ήταν προτιμότερο αρχικά να κάνουμε μια αυτοκριτική. Γιατί η κοινωνία αντιδρά; Γιατί σκανδαλίζεται και πείθεται απο τους συντηριτικούς ότι οι gay δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με την ίδια σοβαρότητα όπως οι str8;
Καταρχήν, ας ξεχάσουμε ότι ειμαστε gay, και ας έρθουμε στη θέση ενός " μη σχετικού" ανθρώπου. Ποια εικόνα έχει αυτός για τους gay; Όταν ακούει τη λέξη ομοφυλόφιλος τι τύπος ανθρώπου του έρχεται στο μυαλό; Πιστεύω πως οι πιο οικείοι gay σε κάθε Έλληνα είναι προφανώς αυτοί που εμφανίζονται στα media. Συνήθως, παρουσιάζονται με αρκετά περιθωριακές συμπεριφορές ή εμφανίσεις. Σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά, πολλοί χρησιμοποιούν λέξεις "μη κόσμιες" για τη μέση Ελληνική οικογένεια. Λέξεις που χαρακτηρίζουν τον ομιλητή ως ακραίο, ή ακόμα και χυδαίο, άσχετα με το τι αυτός πραγματικά είναι. Και δε μιλάμε για χιουμοριστικές εκπομπές. Πρόκειται για εκπομπές με σοβαρές συζητήσεις που οι λοιποί προσκεκλημένοι εκφράζουν τις απόψεις τους -σωστές ή λάθος δεν έχει σημασία- με κόσμιο και κοινωνικά αποδεκτό τρόπο. Αίφνης, παίρνει το λόγο ένας gay ομιλητής και κατά ένα περίεργο τρόπο προσπαθεί να σοκάρει, να ταράξει -υποτίθεται - τα νερά της μικροαστικής Ελληνικής οικογένειας! Χρησιμοποιεί χυδαίες εκφράσεις, αγενείς τρόπους και μια υπερβολική εξοικίωση με το σεξ σε όλες του της μορφές... Ο συντονιστής της συζήτητσης απειλεί ότι θα του αφαιρέσει το λόγο αν συνεχίσει έτσι. Οι παρεβρισκόμενοι απειλούν ότι θα φύγουν! Χάος! Ένας gay φέρνει το χάος! Τι εικόνα έχει ο Έλληνας τηλεθεατής για τους gay; Τα συμπεράσματα δικά σας.
Βλέπει, ακόμα, ο "μη σχετικός" τηλεθεατής τα περίφημα pride που συμβαίνουν διεθνώς, όπου οι gay εμφανίζονται σε στυλ καρναβαλικό, φορώντας ό,τι μπορεί κανεις να φανταστει! Φτερά, πούπουλα, βέλα, καπέλα, ΄φούστες, τουρμπάνια, σαρίκια, τσαρούχια, κραγιόν, ρουζ, μαστίγια, αλυσίδες, περούκες, ζαρτιέρες, χειροπέδες κλπ κλπ κλπ... Τι εικόνα πέρνει ο "μη σχετικός" για τα gay άτομα; Στην καλύτερη περίπτωση τους θεωρεί μασκαράδες - καρνάβαλους- σουργελα! Στη χειρότερη μοιάσματα, διαταραγμένους, ή ψυχοπαθείς! Αλλά και πάλι τα συμπεράσματα δικά σας...
Αλήθεια, αν εσείς βλέπατε ένα άνθρωπο να φορά κέρατα ελαφιού , το μαγιώ του και τσαρούχια τι θα σκεφτόσασταν γι αυτόν; Φυσικά και έχει δικαίωμα να φοράει ό,τι θέλει. Σίγουρα έχει δικαίωμα να εκφράζεται ελεύθερα. Αν, όμως, εγώ αφήσω μούσι βάλω μια χλαμίδα και κρατάω ένα πλακάτ που γράφει "είμαι προφήτης" ποιος θα συζητήσει σοβαρά για τα αιτήματά μου;;; Το μόνο που θα κερδίσω πιθανότατα είναι μια θέση στην Ελληνοφρένεια ή στο Λαζόπουλο!