Συχνά έχω ακούσει το επιχείρημα ότι είναι ηλίθιο να αναζητεί κανείς μια ουσιαστική σχέση μέσω ίντερνετ... "Σχέση μέσω νετ;" αναρωτιούνται περιπαιχτικά. Και στη συνέχεια συμπληρώνουν: " Απο το νετ θα ψάχνεις μόνο σεξ. Αν θες σχέση, ψάξε έξω..."
Θα θέσω, λοιπόν, και πάλι κάποια απλά ερωτήματα που ελπίζω να βοηθήσουν κάποιους να
μάθουν να σκέπτονται:
Ερώτημα πρώτο: Υπάρχουν άλλοι άνθρωπο εντός νετ και άλλοι εκτός νετ;
Με άλλα λόγια, με ποια λογική χωρίζονται οι άνθρωποι σε ανεγκέφαλες μηχανές εκτόνωσης εντός νετ και σε αξιόλογες προσωπικότητες εκτός νετ;
Δηλαδή, όταν συναντάει κάποιος ένα άνθρωπο αν είναι από το νετ, του βάζει μια ταμπέλα και δεν έξετάζει τίποτε άλλο; Ακόμα και αν του κινήσει το ενδιαφέρον, θα πρέπει να τον αγνοήσει, πιστεύοντας ότι μοιραία δεν υπάρχει μέλλον; Ακόμα κι αν ακούγεται ακραίο αυτό που γράφω, αν ένας άνθρωπος είναι προκατειλημμένος, θα σκεφτεί έτσι υποσυνείδητα και θα δράσει ανάλογα.
Ερώτημα δεύτερο: Είναι τόσο απλό να " την πέφτει" κάποιος σε όποιο άντρα του γυαλίσει στο δρόμο, στο μπαρ, στις διακοπές κλπ; Η πιθανότητα για σοβαρή παρεξήγηση με κάποιον str8 άντρα είναι πολύ μεγάλη. Επομένως, η γνωριμία με ένα τυχαίο άντρα εκτός νετ δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα. Δεν είμαστε str8 ώστε να είναι αποδεκτό το φλερτ μας.
Κάποιοι λένε ότι μιλάνε τα μάτια και έχουν διαίσθηση και λοιπά. Η άποψή μου είναι πως ο καθένας βλέπει πάντα αυτό που θέλει να δει στα μάτια του άλλου.
Για να μην αναφερθώ σε ενοχλητικές συμπεριφορές κάποιων gay σε δημόσιες τουαλέτες, που στιγματίζουν όλους τους gay με την παρενόχλησή τους σε ανυποψίαστους πολίτες.
Το συμπέρασμα είναι ότι όταν έχουμε δίπλα μας ένα άνθρωπο, είναι χρήσιμο να τον ατενίζουμε ως ένα μοναδικό πρόσωπο και να διαπιστώνουμε αν μας ενδιαφέρει ή όχι, ανεξαρτήτως του τρόπου γνωριμίας. Ένας ενδιαφέρων άνθρωπος είναι το ίδιο αξιόλογος και σημαντικός για τη ζωή μας είτε συναντηθήκαμε εντός είτε εκτός νετ. Όμως, μια προκατειλημμένη σκέψη, δε θα τον αφήσει να εισέλθει στη ζωή μας και να την κάνει πιο όμορφη. Ας ανοίξουμε τα μάτια κάποτε λοιπον….
Θα θέσω, λοιπόν, και πάλι κάποια απλά ερωτήματα που ελπίζω να βοηθήσουν κάποιους να
μάθουν να σκέπτονται:
Ερώτημα πρώτο: Υπάρχουν άλλοι άνθρωπο εντός νετ και άλλοι εκτός νετ;
Με άλλα λόγια, με ποια λογική χωρίζονται οι άνθρωποι σε ανεγκέφαλες μηχανές εκτόνωσης εντός νετ και σε αξιόλογες προσωπικότητες εκτός νετ;
Δηλαδή, όταν συναντάει κάποιος ένα άνθρωπο αν είναι από το νετ, του βάζει μια ταμπέλα και δεν έξετάζει τίποτε άλλο; Ακόμα και αν του κινήσει το ενδιαφέρον, θα πρέπει να τον αγνοήσει, πιστεύοντας ότι μοιραία δεν υπάρχει μέλλον; Ακόμα κι αν ακούγεται ακραίο αυτό που γράφω, αν ένας άνθρωπος είναι προκατειλημμένος, θα σκεφτεί έτσι υποσυνείδητα και θα δράσει ανάλογα.
Ερώτημα δεύτερο: Είναι τόσο απλό να " την πέφτει" κάποιος σε όποιο άντρα του γυαλίσει στο δρόμο, στο μπαρ, στις διακοπές κλπ; Η πιθανότητα για σοβαρή παρεξήγηση με κάποιον str8 άντρα είναι πολύ μεγάλη. Επομένως, η γνωριμία με ένα τυχαίο άντρα εκτός νετ δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα. Δεν είμαστε str8 ώστε να είναι αποδεκτό το φλερτ μας.
Κάποιοι λένε ότι μιλάνε τα μάτια και έχουν διαίσθηση και λοιπά. Η άποψή μου είναι πως ο καθένας βλέπει πάντα αυτό που θέλει να δει στα μάτια του άλλου.
Για να μην αναφερθώ σε ενοχλητικές συμπεριφορές κάποιων gay σε δημόσιες τουαλέτες, που στιγματίζουν όλους τους gay με την παρενόχλησή τους σε ανυποψίαστους πολίτες.
Το συμπέρασμα είναι ότι όταν έχουμε δίπλα μας ένα άνθρωπο, είναι χρήσιμο να τον ατενίζουμε ως ένα μοναδικό πρόσωπο και να διαπιστώνουμε αν μας ενδιαφέρει ή όχι, ανεξαρτήτως του τρόπου γνωριμίας. Ένας ενδιαφέρων άνθρωπος είναι το ίδιο αξιόλογος και σημαντικός για τη ζωή μας είτε συναντηθήκαμε εντός είτε εκτός νετ. Όμως, μια προκατειλημμένη σκέψη, δε θα τον αφήσει να εισέλθει στη ζωή μας και να την κάνει πιο όμορφη. Ας ανοίξουμε τα μάτια κάποτε λοιπον….
4 σχόλια:
endiaferon to keimeno. kalh synexeia.
enas a8eos
;)))
thnx!
poios atheos?
O atheos kai athriskos jay?
Το ζήτημα το οποίο θίγεις εδώ με απασχολεί βαθύτατα τον τελευταίο καιρό. Σαφώς, οι ίδιοι άνθρωποι που χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο είμαστε αυτοί που, τάχα μου απαλλαγμένα από αυτό, κινούμαστε στην "πραγματικότητα". Θεωρώ οτι η ευκολία του μέσου που μας παρέχεται να χρησιμοποιήσουμε-ανώνυμα, δωρεάν και με την υπερ-ασφάλεια του καναπέ-απλώς εντείνει αρκετά την ίδια συμπεριφορά που χρησιμοποιούμε και έξω...προς το χειρότερο πάντα.
Πάραυτα, το προσωπικό πρόβλημα που αντιμετωπίζω-και ενδεχομένως αρκετοί άλλοι-είναι πως κινούμενος διαδικτυακά, όλα είναι εγκλωβισμένα στο "επίτηδες". Ποιά η πιθανότητα να θελήσει κανείς να γνωρίσει κάποιον από ουσιαστική επιθυμία και όχι από μηχανική πρακτική όταν τα πλείστα αποκαλύπτονται και δηλώνονται εκ των προτέρων? Περαιτέρω δε, είναι εξαιρετικά κουραστική η συνεχής προσαρμογή των φαντασιώσεων που μας προκαλεί κάποιος από το διαδίκτυο στην πραγματική ζωή-όταν δηλαδή κανονιστεί μία συνάντηση: το αλληλοτσεκάρισμα της αποκαλούμενης χημείας κατά κανόνα ακυρώνει τις ψευδαισθήσεις μας(σε ορισμένες τυχερές δε περιπτώσεις, τις ανατρέπει ευχάριστα). Δεν είναι λίγες δε οι φορές που, ως προσπάθεια ανατροπής της κατά βάθος απογοήτευσης που αισθανόμαστε από την χλιαρότητα αυτού που γνωρίσαμε, επιζητούμε το να κάνουμε σεξ μαζί του ώστε να μην απωλεσθεί-για άλλη μια φορά-το ανομολόγητα χαμένο βράδυ.
Σαφως και οι "πραγματικές"γνωριμίες δεν σφύζουν από καλύτερες προυποθέσεις & συνθήκες. Είναι όμως το απαραίτητο εκείνο "ένα βήμα πιο πέρα". Είναι ασύγκριτα πιθανότερο να γοητευθούμε σε ανύποπτο χρόνο...
Πρέπει να αποκτήσουμε σεξουαλική παιδεία. Έμαθα ότι απο του χρόνου μπαίνει υποχρεωτικά στα σχολεία.
Ισως, λοιπον, σε 20 χρόνια απο σήμερα, αρχίσουμε να ζουμε κάπως καλυτερα....
Δημοσίευση σχολίου