Το εξοχικό μου είναι κάπου περιξ της Αθήνας.
Εκεί, σε κάποιο ξενοδοχείο , φιλοξενούν πρόσφυγες.
Μέσα από τις εφαρμογές γνωριμίας συναντήθηκα με έναν 25χρονο Αφγανό ο οποίος έλεγε ότι θέλει να πάει στη Γαλλία όπου είναι τα αδέλφια του, αλλά μέχρι τότε θα είναι στην Ελλάδα.
Τον ρώτησα αν ξέρουν για εκείνον ότι είναι γκέι.
Είπε ότι αν μάθουν, θα τον εγκαταλείψουν.
Του εξήγησα ότι σε τέτοια περίπτωση αυτοί αγαπούν έναν άλλον, όχι αυτόν. Ένα στρέιτ που δεν υπάρχει. Του επισήμανα ότι οικογένεια του ανθρώπου είναι εκείνη που τον αποδέχεται όπως πραγματικά είναι και όχι όπως θα ήθελε να είναι.
Πρέπει να ήμασταν μαζί 6 μήνες περίπου.
Αυτό που ζήταγε εκείνος ήταν διασκέδαση (fun), δηλαδή σεξ 2-3 φορές το μήνα το πολύ.
Έλεγε ότι με αγαπάει.
Του πρόσφερα πολλά. Χρήματα, συμβουλές, πληροφορίες, τον πήγα σε γιατρούς- είχε κονδυλώματα που τα εντόπισα- του έδωσα ρούχα, εσώρουχα, παλιό μου κινητό όταν χάλασε το δικό του.
Παρόλα αυτά, εκείνος πρόσφερε πάντα το ίδιο, σεξ 2-3 φορές το μήνα και αν, με διάφορες δικαιολογίες.
"Είμαι κουρασμένος", "είμαι απασχολημένος", και άλλες κατά καιρούς.
Αρχικά, έμενα Αθήνα, αλλά τότε έλεγε ότι είναι δύσκολο να έρχεται Αθήνα. Μετά έμεινα στο εξοχικό, κανένα χιλόμετρο από εκείνον. Δεν άλλαξε κάτι... Πάλι τα ίδια. 2-3 φορές το μήνα, μέχρι που άρχισε το ραμαζάνι και χάθηκε για κανένα μήνα.
Του εξήγησα ότι εμένα οι 2-3 φορές το μήνα δε μου λένε τίποτα.
Απάντησε ότι η αγάπη είναι στο μυαλό και όχι στο πουλί, τέτοια...Φυσικά, όταν ήταν να πάρει χρήμα -δεν εννοώ ως escort,αλλά ως φίλος, δεν έπαιρνε χρήμα για σεξ- ερχόταν πετώντας. Ούτε δουλειές ούτε κούραση.
Μάλιστα, κάποιες φορές, μετά την επαφή μας, εντόπιζα ψείρα στο σώμα μου. Τον έβαζα να ξυρίζεται όπως ξυριζόμουν κι εγώ.Το παράβλεψα αυτό.
Τελικά του μίλησα για το checkpoint. Του είπα να πάει εκεί να κάνει δωρεάν εξετάσεις για τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα. Πήγε. Ήταν οροθετικός...
Βέβαια, προσωπικά, αντιμετωπίζω τον οποιοδήποτε γκέι σα να ήταν οροθετικός και εμπιστοσύνη δεν έχω σε κανένα, ούτε καν στη σχέση μου. Το μόνο που κάναμε χωρίς προφύλαξη ήταν το στοματικό, χωρίς να εκσπερματίσει μέσα στο στόμα μου ποτέ. Παρόλα αυτά, έχουν αναφερθεί κρούσματα μετάδοσης του HIV από στοματικό. Περίμενα δυόμισι μήνες και έκανα τεστ. Αρνητικό!
Παράβλεψα και αυτό. Όπως είπα, αντιμετωπίζω τον οποιονδήποτε σα να είχε hiv, οπότε δε θα άλλαζε η τακτική μου για κάποιον άλλο.
Δεν άλλαξε, όμως, ούτε η δική του τακτική. 2-3 φορές το μήνα και αν...
Και μέναμε σε απόσταση ενός χιλιομέτρου... Ένα τέταρτο με τα πόδια.
Τότε απλά τον μπλόκαρα από όλα τα μέσα και το θέμα έληξε.
Δεν ξέρω αν θα ξαναβρεί τέτοια αγάπη, τέτοια υποστήριξη.
Όταν θα πάει στην οικογένειά του στη Γαλλία, φοβάμαι πως όταν μάθουν ότι είναι hiv+ θα έχει σοβαρό θέμα.
Πλην, όμως, σέβομαι τις επιλογές του κάθε ανθρώπου.
Καλό δρόμο...
Εκεί, σε κάποιο ξενοδοχείο , φιλοξενούν πρόσφυγες.
Μέσα από τις εφαρμογές γνωριμίας συναντήθηκα με έναν 25χρονο Αφγανό ο οποίος έλεγε ότι θέλει να πάει στη Γαλλία όπου είναι τα αδέλφια του, αλλά μέχρι τότε θα είναι στην Ελλάδα.
Τον ρώτησα αν ξέρουν για εκείνον ότι είναι γκέι.
Είπε ότι αν μάθουν, θα τον εγκαταλείψουν.
Του εξήγησα ότι σε τέτοια περίπτωση αυτοί αγαπούν έναν άλλον, όχι αυτόν. Ένα στρέιτ που δεν υπάρχει. Του επισήμανα ότι οικογένεια του ανθρώπου είναι εκείνη που τον αποδέχεται όπως πραγματικά είναι και όχι όπως θα ήθελε να είναι.
Πρέπει να ήμασταν μαζί 6 μήνες περίπου.
Αυτό που ζήταγε εκείνος ήταν διασκέδαση (fun), δηλαδή σεξ 2-3 φορές το μήνα το πολύ.
Έλεγε ότι με αγαπάει.
Του πρόσφερα πολλά. Χρήματα, συμβουλές, πληροφορίες, τον πήγα σε γιατρούς- είχε κονδυλώματα που τα εντόπισα- του έδωσα ρούχα, εσώρουχα, παλιό μου κινητό όταν χάλασε το δικό του.
Παρόλα αυτά, εκείνος πρόσφερε πάντα το ίδιο, σεξ 2-3 φορές το μήνα και αν, με διάφορες δικαιολογίες.
"Είμαι κουρασμένος", "είμαι απασχολημένος", και άλλες κατά καιρούς.
Αρχικά, έμενα Αθήνα, αλλά τότε έλεγε ότι είναι δύσκολο να έρχεται Αθήνα. Μετά έμεινα στο εξοχικό, κανένα χιλόμετρο από εκείνον. Δεν άλλαξε κάτι... Πάλι τα ίδια. 2-3 φορές το μήνα, μέχρι που άρχισε το ραμαζάνι και χάθηκε για κανένα μήνα.
Του εξήγησα ότι εμένα οι 2-3 φορές το μήνα δε μου λένε τίποτα.
Απάντησε ότι η αγάπη είναι στο μυαλό και όχι στο πουλί, τέτοια...Φυσικά, όταν ήταν να πάρει χρήμα -δεν εννοώ ως escort,αλλά ως φίλος, δεν έπαιρνε χρήμα για σεξ- ερχόταν πετώντας. Ούτε δουλειές ούτε κούραση.
Μάλιστα, κάποιες φορές, μετά την επαφή μας, εντόπιζα ψείρα στο σώμα μου. Τον έβαζα να ξυρίζεται όπως ξυριζόμουν κι εγώ.Το παράβλεψα αυτό.
Τελικά του μίλησα για το checkpoint. Του είπα να πάει εκεί να κάνει δωρεάν εξετάσεις για τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα. Πήγε. Ήταν οροθετικός...
Βέβαια, προσωπικά, αντιμετωπίζω τον οποιοδήποτε γκέι σα να ήταν οροθετικός και εμπιστοσύνη δεν έχω σε κανένα, ούτε καν στη σχέση μου. Το μόνο που κάναμε χωρίς προφύλαξη ήταν το στοματικό, χωρίς να εκσπερματίσει μέσα στο στόμα μου ποτέ. Παρόλα αυτά, έχουν αναφερθεί κρούσματα μετάδοσης του HIV από στοματικό. Περίμενα δυόμισι μήνες και έκανα τεστ. Αρνητικό!
Παράβλεψα και αυτό. Όπως είπα, αντιμετωπίζω τον οποιονδήποτε σα να είχε hiv, οπότε δε θα άλλαζε η τακτική μου για κάποιον άλλο.
Δεν άλλαξε, όμως, ούτε η δική του τακτική. 2-3 φορές το μήνα και αν...
Και μέναμε σε απόσταση ενός χιλιομέτρου... Ένα τέταρτο με τα πόδια.
Τότε απλά τον μπλόκαρα από όλα τα μέσα και το θέμα έληξε.
Δεν ξέρω αν θα ξαναβρεί τέτοια αγάπη, τέτοια υποστήριξη.
Όταν θα πάει στην οικογένειά του στη Γαλλία, φοβάμαι πως όταν μάθουν ότι είναι hiv+ θα έχει σοβαρό θέμα.
Πλην, όμως, σέβομαι τις επιλογές του κάθε ανθρώπου.
Καλό δρόμο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου