Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

Το "κοινωνικό" trekking...

Μέσα στη γυμνασική που κάνω είναι και η πεζοπορία στους πρόποδες του Υμηττού΄.

Δεν είναι λίγες οι φορές που όπως περπατάω μέσα στη φύση ολομόναχος, συναντω κάποιο άλλο περιπατητή (με σκύλο ή άνευ).

Σχεδόν πάντα ο χαιρετιόμαστε παρόλο που είμαστε άγνωστοι.

Αυτό δε συμβάνει ποτέ, φυσικά, μέσα στην πόλη.

Τι πιστεύετε οτι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους πιο κοινωνικούς στην ερημιά του βουνού;
(Απλά να σημειώσω ότι στα μικρά χωριά οι παλιότεροι ακόμα χαιρετάνε τους άγνωστους στο δρόμο)

9 σχόλια:

.......marmarigi....... είπε...

στην πολη συναντας πολυ κοσμο ποιον να πρωτοχαιρετησεις , ασε που ειμαστε βιαστικοι . στο βουνο περπατας ηρεμος , θελεις ναπεις ενα για .

suncitizen είπε...

χμμμ photonio, μάλλον απλά περιγράφεις το φαινόμενο παρά μου το αιτιολογείς ; :))
Γιατί δε μιλάμε στην πόλη και μιλάμε στο βουνο; Γιατί θέλουμε να πουμε ένα γεια εκεί;

Ανώνυμος είπε...

Εγώ δεν λέω γειά ούτε στα βουνά. Φαντάζομαι ότι μερικοί το κάνουν επειδή συναντούν ένα συνταξιδιώτη. Ωραία ιδέα μου έδωσες πάντως για πεζοπορία, γιατί όλα τα άλλα τα έχω βαρεθεί.

THANOS είπε...

λες κι ενα γεια, γιατι αν γκρεμοτσακιστεις ,ποιος θα τρέξει μετά... :)) καλο βραδυ

suncitizen είπε...

Κύκνε ναι είναι ωραία ιδέα η πεζοπορία και όχι μόνο για γυμναστική. Η επαφή με τη φύση είναι το καλύτερο ηρεμιστικό. Φεύγει όλη η ένταση. Αμα ξέρεις καμία καλή διαδρομή πες.

Θάνε χμμ αν γκρεμοτσακιστώ... μην το μελετάς. Τώρα που το λές είναι καλύτερα να πηγαίνουμε πεζοπορία δύο-δύο, γι αυτόν ακριβώς το λόγο.
Όσοι πιστοί προσέλθετε...
Πάντως, δεν ανεβαίνω και στο Εβερεστ, στους λόφους γύρω από το σπίτι μου τριγυρίζω ;) Το πιό επικίνδυνο που βλέπω εκεί είναι κάτι καλλιέργειες μελισσών, που όμως μέχρι σήμερα δεν έιδα να μου επιτίθενται ιδιαίτερα ;)
Ομως μετά το χαιρετισμό με τον πζοπόρο δεν έχουμε καμία επαφή. Συνήθως, ο ένας ανεβαίνει και ο άλλος κατεβαίνει. Οπότε δε θα μπορεί να βοηθήσει.

habilis είπε...

Σαν πεζοπόρος στα κατσάβραχα και στά δασάκια μου βγαίνει ο χαιρετισμός για αυτούς που κάνουν το ίδιο.
Στή ζούγκλα της πόλης αν χαιρετούσα όποιον βλέπω θα είχα την τύχη να με κατατάξουν σε ένα γραφικό τύπο που έχει λαλίσει.

suncitizen είπε...

΄γειά σου habilis
το ερώτημα είναι γιατί χαιρετάς στην ερημιά και όχι στην πόλη;
Γιατί "σου βγαίνει" ο χαιρετισμός αυτός;

g for george είπε...

Όταν συναντάς κάποιον σε πεζοπορία,πχ, κατά κάποιον τρόπο έχεις ανοιχτεί, έχεις δείξει μια πλευρά του εαυτού σου που λέει, ΑΓΑΠΩ αυτό που κάνω γι' αυτό είμαι εδώ. Το ίδιο και ο άλλος. Μοιράζεστε το ίδιο συναίσθημα.

Στην μεγάλη πόλη τι να μοιραστείς;

suncitizen είπε...

Xmm g for george είναι μια πιθανή αιτία αυτό που λες... Κοινό ενδιαφέρον-Χόμπυ.