Χαμός στην Ελλάδα! Φωτιές, βία, καταστροφές, αίμα, πόνος...και δυστυχώς θάνατος.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να βρεθεί μηχανισμός να μας προστατέψει από τον κάθε τρελό αστυνομικό που πυροβολεί στο ψαχνό. Πρέπει να βρεθεί κάποιο σύστημα να μας πληρώνει τα φάρμακα που έχουμε εκ των προτέρων πληρώσει. Χρειάζεται να υπάρχει ένα κράτος που να λειτουργεί.
Η αγανάκτηση και η οργή των πολιτών είναι ευνόητη. Όμως θα ρωτήσω τον καθένα μας που στο βάθος του μυαλού του νιώθει μια δικαίωση μέσα από αυτή την έκρηξη οργής που ζούμε...
1. Το σύστημα που καταδικάζουμε ποιος το ψήφισε; Μόνο του μας επιβλήθηκε από το εξωτερικό; Ή μήπως όλοι είμαστε βολεμένοι σε αυτό και μόνο να φωνάζουμε ξέρουμε;
2. Τι πιστεύουμε ότι θα καταφέρουμε με τις φωτιές και τα συντρίμια;
Τίποτε απολύτως. Το πολύ -πολύ κάποιους άδικους επιπλέον θανάτους . Δε χρειάζεται να κατασρέφουμε το σπίτι μας. Χρειάζεται να επενδύσουμε στη Γνώση και στη σωτή Οργάνωση - Διοίκηση. Αλλιώς όσο και να κάψουμε, δε θα χτίσουμε ποτέ τιποτα.
Χρειάζεται να μην ψηφίζουμε ονόματα αλλά ικανότητες. Το ότι ο πατέρας μου ή ο θείος ή ο παππούς μου ήταν καλός γιατρός, δε σημαίνει ότι κι εγώ μπορώ να γίνω ένας εξίσου καλός γιατρός. Το λέω για τα κεφάλια που μας διοικούν, ποντάροντας στην ψήφο μας που στηριζεται σε ανοητους οικογενειακούς συναισθηματισμούς και συμπάθειες.
Ειλικρινά, δε με νοιάζει ποιό κόμα θα κερδίσει. Με ενδιαφέρει, όμως, να έχει μια βιώσιμη εναλλακτική πρόταση.
Χρειάζεται οι γονείς να μην απαξιώνουν τη μόρφωση επειδή δε δίνει πια λεφτά! Έτσι τα παιδιά τους -οι αυριανοί πολίτες- γίνονται αστοιχείωτα και ανίκανα. Όσο καλή διάθεση αν έχουν να αλλάξουν το σύστημα, δε θα έχουν αυτή τη δυνατότητα αν δεν έχουν μόρφωση. Θα μείνουν οριστικά και αυτά και η χώρα στο περιθώριο του σύγχρονου κόσμου.
Αυτά, πιστεύω, χρειαζόμαστε αν θέλουμε μακροπρόθεσμα να ανακάμψουμε σα χώρα. Όσο ποντάρουμε σε κομπίνες, απάτες, αρπαχτές, αεριτζίδικη δουλειά, πρόσκαιρο τεμπέλικο βόλεμα, όσο βάζουμε τυχαίους ανθρώπους (τα δικά μας παιδιά) σε τυχαίες θέσεις, τόσο θα κάνουμε ένα κύκλο που θα καταλήγει σε άσκοπες καταστροφές, φωτιές και ισοπέδωση, για να αρχίσει και πάλι ο φαύλος κύκλος της ανικανότητάς μας.
Δε φτάνει απλά να διαμαρτυρόμαστε και να καταστρέφουμε ένα σάπιο σύστημα. Είναι καιρός να προτείνουμε και βιώσιμες λύσεις. Αλλά αυτό θέλει πολλή δουλειά.
Ας το πάρουμε απόφαση!
5 σχόλια:
ανικανοι για κατι καλυτερο , μονο η καταστροφη μας μενει , εινια και ευκολο βλεπεις , αλλα για να προτεινουμε να φτιαξουμε ,να δημιουργησουμε , τιποτα δυστηχως ,μονο λογια αψυχα , και πραξεις που δεν ταιριαζουν σε ενα κρατος που δεν στηριζεται στα ποδια του .
Όχι δε μας μένει η καταστροφή.
Ας δούμε πως οργανώνονται και λειτουργούν τα σοβαρά κράτη κι ας τους μιμηθούμε, αφού εμείς δε μπορούμε να προτείνουμε κάτι νέο.
Κακά τα ψέματα. Μόνο τυχαίο δεν ήταν αυτό που συνέβη. Η νοοτροπία του κράτους εδώ και δεκαετίες και ιδιαίτερα τα τελευταία 5 χρόνια είναι που οδήγησε στα φρικά φαινόμενα αστυνομικής βίας που ακούμε κατά καιρούς.
Φανταστείτε και πόσα γίνονται αλλά δε μαθαίνονται ποτέ.
Όχι δεν ήταν τυχαίο Κωστα.
Και συμφωνώ ότι θα γίνονται πολλά κρυφά που δεν τα βλέπουμε.
Όμως αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να κάψουμε το σπιτι μας. Πρέπει απλά να το αλλάξουμε. Όταν καίμε το σπίτι μας, πολυ απλά ΕΜΕΙΣ θα ειμαστε στο δρόμο! Όχι κάποιοι άλλοι...
Θα συμφωνησω ιδιαιτερα στο κομματι που μιλας για την απαξιωση της μορφωσης απο τους γονεις για την μορφωση.Εχουμε ταυτισει τις σπουδες μονο με την αποκατασταση.Μεγα Λαθος!Πανω απ'ολα η εκπαιδευση σε κανει καλυτερο ανθρωπο,ικανο να διευρυνεις τους οριζοντες σου και να αντιμετωπισεις τα διαφορα εμποδια που σου παρουσιαζονται...
Δημοσίευση σχολίου