Υπάρχει κάτι πιο τραγικό ακόμα κι από αυτή τη σκλαβιά. Είναι το να αποδεικνύεται κάποιος ανίκανος να χειριστεί τη λευτεριά του. Οι gay, λοιπόν, μετά από πολλές περιπέτειες, διώξεις, βάσανα, κατηγορίες, πιέσεις, καταπίεση, δεινά και προβλήματα έφτασαν στο σημείο -επιτέλους -να μπορούν να γεύονται ελεύθερα τον έρωτά τους. Τώρα πλέον, στην Ελλάδα του 2008 ένας gay ερωτεύεται, κάνει σεξ, έχει τη δυνατότητα να κάνει σχέση, να αγαπήσει, χωρίς να έχει καμία συνέπεια επί της ουσίας. Σαν τον βαρυποινίτη, λοιπόν, που μετά από δεκαετίες κάθειρξης αφήνεται ελεύθερος, σπεύδει επιπόλαια να κορεσθεί με σεξ, να πάρει ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί, ό,τι πιο εντυπωσιακό από πλευράς εμφάνισης , να τα ζήσει όλα, το σεξ σε όλες τις μορφές, με όλες τις αισθήσεις και παραισθήσεις του. Αισθάνεται, επιτέλους, ελεύθερος! Ούτε οικογένεια, ούτε θρησκεία, ούτε κοινωνία, ούτε τίποτα δεν τον εμποδίζει πια να γευθεί αυτό που είχε στο μυαλό του και ποτέ δεν τόλμαγε να εξωτερικεύσει! Είναι ελεύθερος!
Πρόκειται, όμως, για ελευθερία, ή απλά για ελευθεριότητα; Μήπως τελικά είναι μια κατάσταση εντελώς ρηχή, χωρίς ποιότητα, χωρίς στόχους, μα πάνω από όλα, απάνθρωπη; Μια τυπική gay σχέση –τουλάχιστον στην Ελλάδα- ξεκινά με δύο κριτήρια. Το πέος και τους μυς. Ξέρω, πολλοί αναγνώστες θα δυσανασχετήσουν λέγοντας ότι εκείνοι διαφέρουν… Προσωπικά, πάντως, βλέπω τους πάντες να διαφέρουν μόνο στα λόγια. Κάνουν, λοιπόν, σεξ απόψε, πάνω στον ενθουσιασμό συχνά τάζουν και τον ουρανό με τ’ άστρα ο ένας εραστής στον άλλο, μα μόλις πάρουν αυτό που θέλουν, εξαφανίζονται για πάντα. Ίσως κάποιος επιχειρήσει να στείλει μια καλημέρα δειλά – δειλά στο χθεσινοβραδινό εραστή του, όμως η πιθανότητα να μην πάρει καμία απάντηση αγγίζει τη βεβαιότητα. Αυτή είναι η gay ζωή στην Ελλάδα κατά κανόνα. Μια ζωή που αγνοεί το πρόσωπο και εστιάζει στους μυς και το πέος.
Και το χειρότερο είναι ότι ακόμα κι όσοι δηλώνουν ότι ψάχνουν σχέση, πάλι στο ίδιο εστιάζουν συνειδητά ή ασυνείδητα. Δυστυχώς για όλους μας, αν δεν αγαπήσουμε έναν άνθρωπο ως πρόσωπο – γι αυτό που είναι δηλαδή- όσο έντονο κι αν είναι το σεξ που κάναμε, όσο εντυπωσιακό και καλογυμνασμένο αν είναι το σώμα, όσο φανταχτερά και trendy τα ρούχα, η σχέση θα είναι ρηχή , μη ποιοτική και σύντομη. Η πολυπόθητη ελευθερία μας θα είναι ελευθεριότητα και εμείς πάντα μόνοι και στο ψάξιμο… σε ένα αέναο ψάξιμο του τίποτα. 
2 σχόλια:
Eξαιρετικος και παλι, σου βγαζω το καπελο.
ετσι ειναι οπως τα λες, αλλα και παλι θα στηριξω την αρχικη φαση της ελευθεριοτητας στην μη υπαρξη εφηβειας, ολα αυτα που νιωθεις την αναγκη να κανεις σαν παιδι τα κανεις με το που ανακαλυψεις οτι δεν εισαι μονος σε αυτην την πολη, τουλαχιστον ετσι ενιωσα εγω οταν βγηκα. Το κακο ειναι οτι μετα εισαι aFTER 18 και αυτες οι πραξεις εχουν συνεπειες και αντικτυπο και σε σενα αλλα και σε αυτους με τους οποιους αποφασισες να περασεις 2 ωρες 1 εβδομαδα 1 μηνα κοκ...
Ολοι αυτοι τους οποιους καταδικαζουμε τωρα ως ρηχους καποια στιγμη ηταν στην θεση μας και καποια στιγμη εμεις στην δικη τους. Ο κακος χρονισμος ειναι ο φταιχτης στο συγκεκριμενο θεμα.
Οταν θα πεσεις εσυ στον επομενο μαλακα θα του δωσεις την καρδια σου και αυτος θα στην ποδοπατησει τοτε κι εσυ καποια στιγμη θα δινεις αυτο που πιστευεις οτι "αξιζει" γιατι πλεον δεν μπορεις να χαλας το χρονο σου και την ψυχη σου ετσι θα κερνας πουτσο η κωλο, κι ετσι θα ερθει καποιος αλλος που θα ερωτευτει εσενα που εχεις μεταλαχθει επειδη επεσες σε εναν μαλακα και θα κανεις και τον επομενο που θα περασει απο σενα μαλακα, κι ετσι πολλαπλασιαζομαστε κι ειμαστε ενα ματσο μαλακες υποδουλοι των σωματικων ορεξεων σε ενα παζαρι σεξ.
Επισης να ξεκαθαρισω οτι ειναι διακριτη η γραμμη που τραβας στο τι θεωρεις ρηχο και μου αρεσε πολυ που εισαι συγκεκριμενος στο θεμα μυς και π****. Για ναμην παρεξηγηθουμε τωρα θελω να κανω τον δικηγορο του διαβολου διοτι ολα τα καλα του κοσμου να εχει ο αλλος απεναντι σου εαν το πακετο δεν σε ελκυει να ξυπνησεις διπλα του (εμφανισιακως ομιλω) δεν γινεται να υπαρξει κατι ουσιαστικο και αυτο ειναι Φυση και δεν αλλαζει. Να μην κατηγορουμε τους παντες ως ρηχους για το εκαστοτε γουστο.
Σίγουρα x-ouranou. Σε θέματα έρωτα και όχι μόνο η εμφάνιση παίζει καθοριστική σημασία. Μάλιστα, προσωπικά πιστεύω ότι στην κοινωνία που ζούμε υπαρχει αισθητικός ρατσισμός.
Δες πως συμπεριφέρονται σε ενα ασχημο και πως σε ένα όμορφο ακόμα και στις πιο απλές συναλλαγές.
Όμως, όταν περιμένουν με το που θα ανοίξει η πόρτα να εμφανιστεί το μοντέλο των ονείρων τους και να τους κάνει το τέλειο σεξ, τότε θα αναρωτιούνται μια ζωή γιατί ζουν με ξεπέτες, γιατί δεν τους θέλει κανείς κλπ...
Δημοσίευση σχολίου